استقلال

حدود دو هفته است که جای پسرک رو جدا کردیم و تو اتاق دیگه جدا از ما میخوابه . فکر می کردم سخت با این مسله کنار بیاد اما در کمال تعجب به راحتی قبول کرد .و بر خلاف تصورم کار به گریه و زاری نکشید .پسرک از همون شب اول راحت جدا خوابید طوریکه الان من فقط براش قصه می خونم و میرم .و حتی لازم نیست کنارش بمونم تا بخوابه ،  خودش سر جاش راحت میخوابه. فقط گاهی وقتا صبحا که از خواب بیدار شده اومده تو اتاق ما و تو تخت ما که اونم در حال درست شدنه. این یه قدم خیلی بزرگ در جهت استقلال پسرک بود که برامون به راحتی اتفاق افتاد و من از این بابت خیلی احساس خوبی دارم ،خوشحالم و سبک.                                                                                                                                     پسرکم داره بزرگ میشه و مستقل. چه خوبه.