پسرک شیرین زبون

پسرک حرف میزنه خیلی .این خاصیت پسرکه .(هر چند یه وقتایی دلم سکوت میخواد) راجع به همه چیز حرف میزنه .و سوال میپرسه . سوالای بامزه . به طرز حیرت انگیزی همه چیز براش علامت سوال بزرگه. یه وقتایی خندم میگیره از سوالاش و نحوه پرسیدنش که یه جور خاصی بعضی وقتا بعضی لغتا رو میکشه،با چه لهجه ای، من که نفهمیدم .

 ظرفا رو جابجا میکنم صدا میده .یدفعه میپرسه این صدای چی بود ت ت ت ؟یا روغنش که داره تموم میشه با فشار و ضرب و زور بیرون میاد پسرک میخنده و میگه این گفت شادو شادو 

 یا الان فرداست ؟بلههه؟ اون بله تاییدی اخر جمله هاش منو کشته.

لغتا رو جابجا میکنه و لغتای مندراوردی میسازه و یه وقتایی هم منو سر کار میذاره با اون لغتاش. یا شعرا رو جابجا میخونه و بعضی لغاتش رو عوض میکنه .بعد با خوشحالی میگه اشتباهی خوندم  و غش غش میخنده.

و..